So...
Więc po dzisiejszym trudnym poranku poprawiłam sobie humor zaliczeniami z BF i BT, o OŚ nie wspomnę :) Jeszcze jedno koło + 3 egzmainy i po semestrze :o)
Ech idę pisać maila. Morlany niepokój prześlę za pomocą literek. Dzisiaj mnie coś zabolało na dnie serduszka. Może to tylko było nieporozumienie...
PS Mam już papugę. Jest extra.
Nie pojadę kolejny tydzień do domu... w dupie to mam. Cieszysz się? Mam nadzieję, ze tak. Tęsknię za moim łożkiem, za Rodzicami, za psiakami , za moim ja tam. Tu siedzę zamknięta. To moja udręka. I choć chcę wierzyć, że będzie lepiej, to najchetniej sięgnełabym po żyletkę. Ech... muszę się trzymać... muszę zaliczyć dzisiaj resztę i pierdolić to w dupę. Pierdolić, aż do bólu. A gdy mi obeschną łzy idę chlać.
Gdybym mogła mieć coś extra, ale ulotnego to:
kochałabym się - tu i teraz, na tym wyrku przy blasku księżyca (o ile jego łysa pała świeci - bo nie chce mi się sprawdzić) zjadłabym bitą śmietanę i niechby ją ze mnie zjedzono (opcja dla Mojego B. - już przetestowana - smaczna i podniecająca do granic zenitu :o) ) a wcześniej zaserwowałabym sobie duży zestaw z Mc Donalda (niezdrowe i kaloryczne - ale ja się wagą nie martwię :o) ) wytarmosiłabym B. za co by tam chciał (mmm...) ;o) obejrzałabym mecz z Tatuśkiem zjadłabym (co ja z tym jedzeniem?) gołąbki Mamusi i popsikała ketchupem wyszłabym do parku z panem Bossikiem rozkręciła U2 na cały regulatori jeszcze kilka rzeczy...[ ale co tam - BT też jest ciekawa, a zresztą nie che mi się spać]
No więc chuj strzelił papugę. Moze nie do końca... kupiłam ją w końcu. Problem jest w klatce. Miała być od kumpla. Teraz mówi, że nie wie co z nią. Jutro mam odebrać ptaka. I co? Chyba se go w gacie wsadzę. No dobra - coś się pomyśli.
To miałą być notka o tym, ze tęsknię i że jutro ostatni dzień gdzie muszę sie popisać, bo jak się nie popisze i nie napiszę, to mogę sobie indeks użyć w kibelku zamiast papieru. Dosadnie - lecz szczerze :o)
A co do tęsknoty, to się zaraz poszczam... (wulgarna się zrobiłam). Okej. jutro o 17tej będę się pławić w jego ramionach. Ale to będzie jutro. Teraz przede mną ciężka noc. Ale niE jest tak źle. Znalazłam do ukochanego Discmana zasilacz. Już nie musze klnąć na baterie :o) NICE
PS i dumna jestem z siebie. Tęsknię, ale umiem to przezwycieżyć. Aż się sobie dziwię ;o) Kogoś jutro schrupię... i nie będzie do pani od BT...
:o)
------------------------------------------
No więc... hmm... bez owijania w bawełnę... A. się na mnie obraziła. Powód? Palcówka. I bynajmniej nie chodzi, że ja coś do niej, jej lub odwrotnie, ale że B. mi. Przy niej. W pewnym sensie przy niej. Bo jeśli ktoś uparcie siedzi w pokoju i wyjść nigdy nie chce, a B. przychodzi raz na tydzień – to czemu bym się miała na kogoś takiego oglądać, prawda? Zwłaszcza, kiedy siedzi i czyta książkę, a my po drugiej stronie pokoju leżymy sobie pod kocykiem. Widzieć nic nie widziała. Za dobrze się zamaskowaliśmy poduchami i kocami. Problem był innej natury. Nie ugryzłam się w język w najgorętszym momencie i fakt faktem jednego jedynego malusieńkiego jęku B. pocałunkiem nie stłumił. A jęk był przekonywujący... bardzo... raczej nie chodziło o głaskanie po głowie itp.
A. nic nie powiedziała.
Oj niegrzeczni my, nieprzystosowani....